این دستگاه معمولاً در محیطهای بیمارستانی و همچنین در خانه برای بیمارانی که به مشکلات تنفسی مبتلا هستند، کاربرد دارد. در اینجا به شرح عملکرد و ویژگیهای اصلی دستگاه اکسیژنساز میپردازیم: عملکرد دستگاه اکسیژنساز جذب هوا: دستگاه اکسیژنساز ابتدا هوا را از محیط جذب میکند. این هوا ترکیبی از اکسیژن، نیتروژن و گازهای دیگر است. فیلتر کردن: هوا از فیلترهای مختلف عبور میکند تا ذرات معلق، گرد و غبار و آلودگیها حذف شوند. جداسازی اکسیژن: این مرحله مهمترین بخش عملکرد دستگاه است. بیشتر دستگاههای اکسیژنساز از تکنولوژی به نام “جذب متغیر حرارتی” (VPSA) یا “جذب فشار متغیر” (PSA) استفاده میکنند. در این مرحله: هوای فشرده وارد ماژولهای جذب میشود. نیتروژن و دیگر گازها با استفاده از مواد جاذب حذف میشوند و اکسیژن باقی میماند. تولید اکسیژن خالص: در این مرحله، اکسیژن خالص تولید شده و به خروجی دستگاه هدایت میشود. تحویل اکسیژن: اکسیژن تولید شده به صورت ماسک، نازال یا بوسیله سایر تجهیزات به بیمار رسانده میشود. ویژگیهای کلیدی دستگاه اکسیژنساز تنظیم دبی اکسیژن: بیشتر دستگاهها قابلیت تنظیم دبی اکسیژن خروجی را دارند تا نیاز بیمار به اکسیژن تامین شود. حجم کم و قابل حمل: برخی از این دستگاهها به گونهای طراحی شدهاند که سبک و قابل حمل باشند تا بیماران بتوانند به راحتی آنها را حمل کنند. عملکرد شبانهروزی: دستگاههای اکسیژنساز میتوانند به صورت مداوم کار کنند و به بیماران اکسیژن مورد نیاز در تمام ساعات شبانهروز ارائه دهند. هشدارهای ایمنی: بسیاری از دستگاهها دارای سیستمهای هشدار برای تشخیص مشکلات عملکردی نظیر کاهش فشار یا انسداد هستند. کاربردها دستگاههای اکسیژنساز برای بیماران مبتلا به بیماریهایی مانند: بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) آسم شدید نارسایی قلبی عفونتهای ریوی خوابپرهیزی مورد استفاده قرار میگیرند. اگر سوال خاصی درباره استفاده یا انتخاب دستگاه اکسیژنساز دارید، خوشحال میشوم بیشتر کمک کنم. عملکرد دستگاه اکسیژن ساز دستگاه اکسیژنساز به منظور فراهم آوردن اکسیژن خالص برای بیمارانی که به مشکلات تنفسی دچار هستند، طراحی شده است. این دستگاه برای جدا کردن اکسیژن از هوا استفاده میشود و آن را به بیمارانی منتقل میکند که نیاز به اکسیژن اضافی دارند. در زیر به صورت خلاصه عملکرد دستگاه اکسیژنساز را توضیح میدهم: مراحل عملکرد دستگاه اکسیژنساز جذب هوای محیط: دستگاه با استفاده از یک پمپ، هوای محیط را به داخل خود میکشد. هوای محیط شامل حدود 21% اکسیژن، 78% نیتروژن و 1% گازهای دیگر است. فیلتر کردن: ابتدا هوا از فیلترهایی عبور میکند تا ذرات گرد و غبار و هر گونه ناخالصی دیگر از آن جدا شود. جداسازی نیتروژن: دستگاههای اکسیژنساز عمدتاً از فناوری “جذب نوسانی فشار” (PSA) برای جداسازی نیتروژن استفاده میکنند. هوای فشرده از بسترهای جاذب عبور میکند، جایی که نیتروژن در آن جذب میشود و اکسیژن آزاد میماند. تحویل اکسیژن: اکسیژن غنی شده به بخش خروجی دستگاه هدایت میشود و بیمار میتواند از طریق ماسک یا نازال بینی آن را دریافت کند. خروج نیتروژن: نیتروژن جذب شده به صورت دورهای به محیط آزاد میشود تا بستر جاذب برای جذب مجدد هوا آماده شود. ویژگیها و مزایای دستگاه اکسیژنساز قابلیت حمل و نقل: بعضی از مدلها به صورت پرتابل طراحی شدهاند، تا بیماران بتوانند اکسیژن را در حرکت نیز دریافت کنند.